دلم تنگ است

نمی دانم ز تنهایی

پناه آرم كدامین سوی

پریشان حالم و بی تاب می گریم

وقلبم بی امان محتاج مهر توست

نمی دانی چه غمگین

رهسپار لحظه های بیقرارم من

به دنبال تو همچون كودكی هستم

و معصومانه می جویم

پناه شانه هایت را

كه شاید اندكی

أرام گیرد دل

دلم تنگ است و تنهایی

به لب می أورد جانم

به دنبال تو می گردم

به سویت پیش می أیم

چه شیرین است

پر از احساس یك خوشبختی نابم

پر از امید سبز خوب دیدارم

و می خواهم كه نامت

را به لوح سینه بنگارم

ونجوایی كنم در دل

و گویم تا ابد

*من دوستت دارم*